کد مطلب:148592 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
شهادت جانسوز عبدالله بن حسن
امام حسین علیه السلام بر اثر خونریزی زیاد، دیگر نمی توانست بایستد، بر زمین نشست. صدا زد: «آیا كسی هست كه از حرم رسول خدا صلی الله علیه و آله حمایت كند؟!»
عبدالله فرزند امام حسن علیه السلام كه حدود نه سال بیشتر نداشت چون حال عمویش را چنین یافت، به سوی عمویش پرید تا او را كمك كند، دشمنی به پیش آمده بود كه به امام علیه السلام ضربت بزند عبدالله به او فرمود: «ای فرزند زن ناپاك، آیا عمویم را می زنی؟»
آن ستمگر بی رحم، به حسین علیه السلام حمله كرد، عبدالله دستهایش را سپر عمو قرار داد و دستهایش قطع گردید و در آغوش عمو بر اثر اصابت تیر سه شعبه حرمله، به لقای خدا پیوست، مادرش از خیمه بیرون آمد و فریاد می زد «ای وای فرزندم، ای وای نور چشمانم.» [1] .
عبدالله فرزند امام حسن علیه السلام كه حدود نه سال بیشتر نداشت چون حال عمویش را چنین یافت، به سوی عمویش پرید تا او را كمك كند، دشمنی به پیش آمده بود كه به امام علیه السلام ضربت بزند عبدالله به او فرمود: «ای فرزند زن ناپاك، آیا عمویم را می زنی؟»
آن ستمگر بی رحم، به حسین علیه السلام حمله كرد، عبدالله دستهایش را سپر عمو قرار داد و دستهایش قطع گردید و در آغوش عمو بر اثر اصابت تیر سه شعبه حرمله، به لقای خدا پیوست، مادرش از خیمه بیرون آمد و فریاد می زد «ای وای فرزندم، ای وای نور چشمانم.» [1] .
[1] معالي السبطين، ج 1، ص 464.